جمعیت در هر مرزوبوم , برهان پرورش اقتصادی و قدرت دفاعی و سیاسی است . اکنون در ایران نرخ پرورش جمعیت از 1 . 29 در سال 90 به 1 . 24 در سال 95 رسیده و تعداد ولادت‌ها در سال‌های 95 , 96 , 97 و 98 هر سال نسبت به سال گذشته پروسه نزولی داشته و کاهش ولادت‌ها در سال 98 در دهه‌های قبلی بی‌سابقه بوده است . تک فرزندی در خانواده‌های اهل ایران از 16 . 5 درصد در سال 85 به 19 . 7 درصد در سال 95 رسیده و متاسفانه تعداد فرزندان ایده آل زوج‌های برنا اهل ایران صرفا حدود 2 . 3 فرزند است . 30 اردیبهشت ماه روز ملی جمعیت است و به همین دلیل , از تصورات اشتباهی گفته‌ایم که بازدارنده فرزندآوری می شوند . در خور ذکر است , همه پژوهش‌ها و آمارهای ارائه شده در‌این مقاله بر طبق کتاب های دارای اعتبار و منبع های تخصصی زنان و وضع حمل از جمله اسپیروف , ویلیامز و . . . و دستورالعمل‌های تازه وزارت بهداشت است .
2 ادله تاثیرگذار بر فرزندآوری
در شرایط کنونی , دو جور ادله دارای اهمیت بر رغبت خانواده‌ها در فرزنددار شدن و تعداد آخرین فرزندان هر خانواده موءثر است : کارداران فرهنگی ( تغییرات سبک معاش و علایق و تمایلات مردمان ) و دست اندرکاران و سختی ها بالادستی ( رسمی , اجرایی , طبابت , اقتصادی و فقدان مشوق‌ها ) . این دست اندرکاران چنان با نیز درآمیخته اند و چه بسا گاه همپوشانی دارا‌هستند که می‌توان داعیه کرد تصحیح هیچ یک فارغ از دقت به دیگری , شرایط جانور را تغییر تحول نخواهد اعطا کرد .
این 5 تصور طبی غلط میباشند
درپی به دو نوع از مانع ها فرزنددارشدن خانواده‌های مدرن می پردازیم : تردید ها طبی و مساله تربیتی .
بارداری تنها تا 35 سالگی خانم مجاز است : یک غلط غیرعلمی و باوری که سال‌هاست در ذهن مردمان ما نهادینه شده , این است که بارداری صرفا تا 35 سالگی خانم مجاز است و آن گاه بچه‌ها ناقص به جهان خواهند آمد! در حالی که در تمام متن‌ها دارای اعتبار طبی , دوران سنی مجاز برای بارداری یک خانم از «15 تا 49 سالگی» ذکر شده شده‌است . با «بارداری پرخطر» نامیدن بارداری‌های تحت 18 و بالای 35 سال همواره زنان اهل ایران ترسانده و جلوگیری داده شده‌اند , درحالی‌که طبق تمام متن‌ها منشاء علمی , بارداری در‌این سنین تنها نیازمند مراقبت‌های بیشتر است . دیدنی است که بدانید در ایالات متحده و در سال‌های اخیر آمار بارداری های بالای 40 سال , 50 تا 70 درصد ارتقاء داشته است .
مسافت مطلوب در بین 2بارداری , 3 تا 5 سال است : در حالی‌که بخش اعظمی از مردمان تصور می‌نمایند مسافت مطلوب در میان دو بارداری سه عدد پنج سال است , در کتاب های منشا طبابت چنین اعدادی را نمی‌یابید! و برعکس , جدیدترین مقاله‌ها میگویند , زنان پایین 35 سال با مسافت 18 تا 24 ماه و زنان بالای 35 سال با مسافت 12 ماه از بارداری گذشته , برای یک بارداری دوباره مبادرت نمایند .
بیشتر از 3 توشه نمی توان سزارین کرد : از حیث علمی سزارین روش معمول و انتخابی برای به عالم آوردن فرزند نیست . سزارین صرفا بایستی در وضعیت یگانه پزشکی صورت پذیرد . فعالیت سزارین یک کار جراحی سنگین وزن ( ماژور ) است و دلایل قابل توجهی دارااست البته متاسفانه در جامعه ما فراوان مرسوم است ( بیش تر از 50 درصد ) در حالی‌که در کشورهای توسعه یافته , آمار سزارین خیلی کمتر ازاین حد است و بیشتر تولدها به صورت وضع حمل ارگانیک انجام می شود . سزارین به دلیل دلایل تولید کننده , سبب ساز کاهش توان فرزندآوری زنان می شود ولی این اعتقاد غلط است که حداکثر تعداد بارداری و وضع حمل مجاز برای هر کس فعالیت سزارین داشته , سه دفعه است! در هیچ کتاب مبداء طبابت عددی تحت عنوان سقف قطعی وضع حمل سزارین ذکر نشده است . در واقع همگی چیز بستگی به وضعیت بدنی خویش مامان و تشخیص دکتر معالج خبره و با مسئولیت داراست . ممکن است یک خانم بتواند چه بسا 6 – 7 سزارین چیره و کم عارضه داشته باشد البته خانمی دیگر با چه بسا یک توشه سزارین به دلیل عارضه ها , دیگر نتواند نوپا دار شود .
بارداری و وضع حمل , عارضه ها متعددی دارااست : مدام از معایب بارداری و وضع حمل در گوش زنان خوانده شده البته متخصص ها , کمتر از محاسن بارداری و شیردهی کلام گفته‌اند . مثلاً اینکه بارداری اثر پیشگیری از سرطان پستان داراست و هرچه سن او‌لین بارداری پایین‌تر و سن آخری بارداری فراتر باشد , این اثر محافظتی بیشتر است یا این که اینکه شیردهی منجر کاهش احتمال ابتلا به سرطان‌های سینه و بیماری‌های قلبی و عروقی میگردد . هر بارداری ریسک ابتلا به فیبروم را کاهش میدهد . همینطور هرچه او‌لین بارداری یک خانم زودتر حادثه بیفتد , احتمال نازایی ثانویه و هم یائسگی زودرس و عواقب آن ( پوکی استخوان , بیماری قلبی , ارتقاء فشارخون و . . . ) کاهش مییابد .
پیشگیری از بارداری دلایل ندارد : از حیث بخش اعظمی از مردمان , روش‌های ممانعت از بارداری نظیر قرص و آمپول و بستن لوله‌ها , دلایل آن چنانی ندارد . در حالی که کتاب های طبابت و مقاله‌ها روز جهان مالامال است از دلایل غیر مطلوب روش‌های هورمونی و عقیم سازی ( بستن لوله‌ها ) ! از دلایل جسمی مانند ارتقا فشار و چربی خون , چه کسی است تخمدان , تولید و پرتاب لخته , سکته قلبی و مغزی , سرطان , تاخیر در بارداری و نازایی گرفته تا عارضه ها روان طبی و چه بسا کاهش لذت از رابطه‌زناشویی .
این 2 تصور تربیتی غلط می باشند
از مساله طبی که بگذریم , می بینیم که بعضی شبهه ها فکری و تربیتی نیز بازدارنده فرزنددار شدن خانواده‌ها شده‌است .
فرزندان دوچندان را نمی توان به خیر و خوبی تربیت کرد : با تربیت فرزندانِ دوچندان چه کنیم؟! اولاً کارشناسان تربیتی اذعان دارا‌هستند که مهم ترین بازوی تربیت نوباوه ( تحت سن مکتب ) «بازی» و مهمترین رکن بازی «همبازی» است . براین اساس در تربیت فرزند هیچ چیز به میزان داشتن همشیره و اخوی یاری حالا پدر و مادر نیست! ثانیاً تربیت فرزند به معنای تربیت تک به تک و غیر وابسته هرکدام از طفل ها نیست بلکه به معنای تربیت فضای منزل و محیط است ; چه با یک طفل چه با 10 نوباوه . در واقع اصل تربیت نوپا , تربیت خویش است! از طرفی امروزه معایب تک فرزندی بر هیچ کسی پوشیده نیست . مزایای تربیتی داشتن آبجی و اخوی هم درین مقاله نمی‌گنجد .
تعامل با چندین فرزند مشقت بار است : در همین یک نوباوه مانده‌ایم , چطور به سه یا این که چهار تا اندیشه کنیم!؟ همگی ما‌درها پرفرزند اعتراف می نمایند که تربیت و تعامل با فرزند نخستین , سخت‌ترین سطح کودک داری است و در صورتیکه از آنان بپرسید , به شما می گویند که هیچ وقت برخلاف تصورشان , با داخل شدن نوباوه دوم , سوم , چهارم و . . . سختی‌های بچه‌ها ضربدر دو , سه , چهار و . . . نشد! بلکه چه بسا بعضی سختی‌ها به صورت عجیبی کمتر و فراغت پدر و مادر بیشتر شد . تربیت درست فرزند نخستین نظیر پایه‌گذاری بنیادین یک قرار بر این است .
